językach bardzo wysokiego poziomu
Encyklopedia PWN
ekologia
nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody na różnych poziomach organizacji, ekonomika przyrody;
[gr. oíkos ‘mieszkanie’, ‘gospodarstwo’, ‘środowisko’, lógos ‘słowo’, ‘umysł’, ‘rozprawa’, ‘wiedza’],
gady, Reptilia,
gromada kręgowców;
książka zawierająca tekst pisany ręcznie, niekiedy odręcznie ilustrowana.
kultura
jeden z najbardziej popularnych terminów nauk humanistycznych i społecznych (określanych przez niektórych teoretyków jako nauki o kulturze w odróżnieniu od nauk o przyrodzie), a także języka potocznego, w którym jednak ma zwykle inne znaczenie i silne zabarwienie wartościujące.
[łac.],
holenderski fizyk teoretyk.
